Lac de Chateau II

Clear skies and no worries in the world!

In april van dit jaar (2017) zijn Simon en Thomas samen met hun vriendinnen afgereisd naar Frankrijk om dit water te gaan bevissen. Tijdens een feestje werd het idee geopperd om in het najaar nog eens te gaan. Weer zouden Simon en zijn vriendin Ursula van de partij zijn en deze keer zouden mijn vriendin Desirée en ik ook mee gaan. Desirée is niet van het vissen, maar met het idee dat het eigenlijk een soort kamperen is gaat ze overstag. Lees het verslag van de eerste trip, klik hier.

Twee maanden later is het zover.

Het is rond half drie in de middag als we aankomen bij het water. We horen dat er deze week geen andere nachtvissers zijn, dus dat is gunstig voor ons. De voorgaande week is er een bekende aan het water geweest en die heeft erg goed gevangen. Toevallig had ik al wat foto’s op facebook gezien van hem, niet wetende dat het om dit water ging. We rijden naar de stek toe die toegang biedt tot een groot deel van het +/- 13 hectare grote water. Deze stek is voor Simon ook nieuw, dus we beginnen beide op nul. De eerste indruk is goed, het water en de omgeving zien er schitterend uit en de stekken zijn netjes, ruim en niet kunstmatig, zoals je vaak ziet op betaalwaters.

Het kamp wordt opgezet, twee tenten om in te slapen, een voer-tent en ook een Avid Screenhouse tent waar we kunnen bivakkeren. Het klinkt allemaal een beetje camping-achtig (is het eigenlijk ook wel), maar deze tent blijkt echt een must als je op deze manier op pad gaat. Er is genoeg ruimte voor iedereen om te zitten en met de voorspelde wind en regen is een beetje bescherming ook wel nodig.

Basecamp!

Op Google maps heb ik het water al bestudeerd, daarbij zag ik een overhangende boom die als potentiële stek gemarkeerd werd. Daar ga ik ieder geval een hengel leggen. Deze hengel vaar ik uit om zo een mooie compact voerplekje te kunnen maken. De andere hengels besluiten we om de eerste nacht Villedon-stijl te bevissen. De reden hiervoor is dat we niet te veel het water op willen, om vis die in de buurt is niet gelijk af te schrikken. Uiteraard is het wel belangrijk om te weten hoe de bodem is waarop gevist wordt. Met de peilhengel wordt globaal een beeld gemaakt met enkele worpen op potentiële stekken. Het idee is om de volgende dag tijd te steken om het water wat beter te leren kennen.

Mijn uitzicht voor de week!

De zogenaamde Villedon-stijl hebben Simon en ik bedacht op Lac de Villedon (klik hier voor het artikel), je raadde vast het al. Het heeft ons toen in een uiterst lastige week toch nog enkele mooie vissen opgeleverd. De tactiek is niet heel erg ingewikkeld maar wel erg effectief. Het is vissen met klein aasje, dit kan een tijgernoot of een 15mm boilie zijn, met een PVA zakje gevuld met verkruimeld voer en wat liquid erbij voor wat extra attractie. De gedachte is dat als er vis langskomt deze tot azen te verleiden met een heel compact voerplekje. Grote voerbedden schrikken nog weleens af en daarbij is het niet verstandig om veel te voeren als je niet weet of de vissen bereid zijn om te azen of gelokaliseerd zijn.

Zo gezegd, zo gedaan. Bij de boomhengel besluit ik om op een mix van tijgernoten, hennep, zoete mais, hele en gebroken boilies te gaan vissen (dit heb ik gezien bij Chris de Clerq zie ook: CC Moore / KWO – De spiegelven).

Karpers(n)oep!

Als aas gebruik ik een snowman presentatie van een 18mm live system boilie en een 12 mm dairy supreme popup van CC Moore. De onderlijn die ik gebruik is een simpele semi-stiff rig. Deze montage en aasaanbieding heeft m’n volste vertrouwen en dat is uiteraard heel belangrijk als je gaat vissen. Mijn andere twee hengels leg ik op acht en elf hengellengtes van de kant weg op twee tot twee en een halve meter diepte. Ook hier kies ik voor onderlijnen waar ik het volste vertrouwen in hebt. De bodem is vrij hard op deze stukken, rondom de stekken kom ik wat zachtere bodem tegen.

Het eten die avond is nog niet op wanneer de eerste vis zich aandient. De boomhengel gaat af en ik sprint, zoals gewoonlijk, als een kip zonder kop naar de hengel toe. Deze staat op een meter of 50 van het kamp dus ik zal geen gebrek aan beweging hebben deze week. Ik pak de hengel op, de vis zeilt naar links en schiet gelijk los. Ik draai alles binnen en ik zie dat mijn materiaal heeft gefaald. Flink balend en dit verbaal uitend, loop ik terug naar mijn tent om de hengel opnieuw op te tuigen. De eerste run gelijk verspelen, het begint lekker. Nadat alles weer geknoopt is spring ik in de boot, roei naar de boom en plaats de onderlijn weer secuur op dezelfde plaats. Weer twee handjes mix erop en klaar voor een herkansing. Niet veel later weer een pieper en weer de boomhengel! Deze keer is het lot mij beter gezind en kan ik de eerste vis van de sessie netten. Een mooie schub mag als eerste op de foto en mijn humeur is weer een beetje opgeklaard. Ik ben pas net weer terug van het opnieuw uitvaren van de hengel als ook Simon met een kromme hengel in zijn handen staat. Hij weet ook een mooie schubkarper te landen en zo is ook hij van de nul af.

First Blood!

Ook Simon is van de nul af!

Dat is nog eens een lekkere start. Vaak genoeg duurt het wel even als start op een water, maar nu pakken we al vlot twee vissen. Dit is ook de reden dat we niet al te uitgebreid het water hebben uitgepeild en onderzocht. Snelle actie en zo al gelijk een paar vissen kunnen pakken door de relatieve rust te bewaren. Als rond half elf weer een hengel vertrekt en na een stevige dril Ursula ook haar eerste karper en gelijk een nieuw PB van 19,4 kg kan vangen, lijken we voorlopig de juiste keuze te hebben gemaakt en het blijkt een voorbode te zijn voor de eerste nacht.

Al de eerste avond sneuvelden PB’s!

Nog het vermelden waard is mijn tweede vis die nacht. Rond twee uur in de nacht een aanbeet die langzaam oploopt tot een volle fluiter: Biggenalarm! De vis neemt bij oppakken van de hengel gelijk flink wat lijn en geeft zich niet zomaar gewonnen. Een stevige dril waar de logge tegenstander aan de andere kant van de lijn mijn arm flink laat verzuren. Uiteindelijk schept Simon de vis en heeft eerst over een goede 30er en daarna over een nieuw PB (huidig 20,6 kg). Als ik het net uit het water til, weet ik dat hij gelijk heeft. Ik leg de vis op de onthakingsmat en deze wordt zo goed als helemaal gevuld. We verbazen ons over de grootte van de karper. Echt een zieke bak. YESSSS!

Ook mijn PB ging eraan met deze dikke vijftiger!

Simon’s 25 kilo weger gaat helemaal rond en zelfs nog verder, dus ik haal mijn 54 kg klok. Weer heffen we de vis en de naald blijft steken op 26,1 kg. Mijn PB verplettert en tevens mijn eerste 50er ooit! Wat een start van de week. De vis wordt gefotografeerd en weer teruggezet in het water. Ik zie haar wegzwemmen en blijf daarna nog zeker een kwartier staan langs de waterkant als iedereen weer terug de tent in is. Ik laat het moment op me inwerken en sta een tijdje voor me uit te staren. De adrenaline laten bezinken. Ik geniet samen met de sterren om mij heen en de maan die de omgeving belicht.

Als het weer licht wordt heb ik voor mijn gevoel een uur geslapen en daar word ik, als ik aan het vissen ben, heel erg blij van. We sluiten de eerste nacht af met dertien runs en tien gevangen karpers. Zonde van de gemiste vissen, maar dat hoort er helaas ook bij.

De volgende dag is het overdag stil, de vis lijkt van de schrik te moeten bekomen en we nemen de tijd om het water wat beter te leren kennen. Met de boot het water op en prikken in de bodem op zoek naar oneffenheden. Ook gebruiken we een stuk lood en markerfloat voor hetzelfde doel. De plannen voor de nacht worden gesmeed, maar omdat het zolang stil blijft besluit ik tegen het einde van de middag een extra hengel uit te varen met zoveel mogelijk stink/ visachtig voer. Er zwemmen een aantal flinke meervallen op het water en overdag zou ik deze wel willen vangen. ’s Nachts hoeft dat niet zo, vandaar dat ik dan kies voor aas waar ik geen meerval op verwacht. Ik vaar de voerboot naar het diepere gedeelte van het water en drop m’n onderlijn beaasd met twee 20mm Red Devil Squid boilies van Eddy Sterckx samen met een paar handjes boilies en pellets overgoten met krill liquid. Als dat geen meerval lokt, weet ik ook niet.

Ook Dees vangt haar eerste karper ooit!

Zo nu en dan heb ik ze allemaal op een rijtje!

Ik loop terug naar de tent voor een biertje als ik in de verte een aantal piepen hoor, in eerste instantie besef ik het niet helemaal, maar de hengel die net is uitgevaren gaat af. Hop, weer een sprintje naar de hengel en ik maak contact met de vis. Geen snelle runs of klappen op de hengel, ik denk niet dat het om een meerval gaat hier, toch gewoon karper. Dat is helemaal mooi natuurlijk. Desirée komt aanlopen om het allemaal te bekijken en ik geef haar de hengel. Ze heeft nog nooit een karper gevangen (tot 24 uur geleden zelfs nog nooit op de kant gezien) dus dit is een mooie gelegenheid. We coachen haar tijdens het drillen en ze blijkt talent te hebben. Ik kan de vis scheppen en zie een schitterende spiegel in het net. Een hele flank vol met grote schubben. De eerste vis ooit en dan gelijk zo’n beauty!

Ik vaar de boot gelijk weer uit om het trucje nog eens te herhalen, maar dat lukt helaas niet meer. Pas in de avond krijgen we weer actie maar het lot is ons slecht gezind. We krijgen enkele lossers vlot achtereen op onderlijnen die normaal gesproken gewoon goed zijn. Uiteindelijk sluiten we deze nacht toch nog af met vier vissen tot ruim 15 kg. We kijken nog eens terug naar de lossers maar kunnen nog niet echt een verklaring vinden.

Carphunterz 🙂

In het water worden nog wat foto’s genomen van de vis voordat deze teruggezet wordt

Tegen de avond vangt Ursula een mooie rijenkarper en Simon mag een 30er op zijn lijstje zetten. De vis is overdag vrij passief en elke vis overdag is mooi meegenomen. Voor mij blijft het stil tot de nacht, maar kan dan twee vissen landen en een derde vis schiet los, weer zonder aanwijsbare reden. Vanaf nu ga ik zeer voorzichtig drillen, hopelijk kan ik hiermee de lossers voorkomen. Ook besluit ik na een tip van Thomas (hulplijn via whatsApp) een shot-on-the-hook te gaan gebruiken. Hiermee wordt de haakpunt naar beneden geforceerd door het gewicht van een loodhagel. Dit lijkt gelijk goed te werken. De vissen worden nu goed in het harde kraakbeen van de onderlip gezet en als ze daar zitten weet je zeker dat ze niet losschieten. Muurvast!

Het ritme van vangen blijft de komende dagen redelijk gelijk, overdag een enkele vis en in de avond en nachturen komen steeds meerdere vissen op de kant. Simon heeft al enkele dagen in een niet-beviste hoek van het water gevoerd en die gaat hij nu in de middag bevissen. In deze hoek van het water staat een boom en ook andere obstakels maken deze plek wat lastiger om te bevissen. De vissen laten zich regelmatig horen en zien (springen en rollen) dus hier vissen lijkt een goede actie te zijn. Simon is al even weg als ik even bij hem ga kijken. Twee hengels liggen uit, een onder de kant en een richting de boom. Het is obstakelvissen dus boven op de hengels zitten en gelijk handelen als je een run krijgt. De linker hengel trekt opeens krom en Simon pakt snel de hengel op. Behendig loodst hij de vis richting het net en enkele minuten later ligt een mooie schubkarper op de onthakingsmat. We nemen wat foto’s waarna de karper weer terug mag. Als Simon weer bij het basiskamp komt heeft hij drie vissen gevangen waaronder weer een mooie dertiger. Een mooie opsteker dat zijn inspanning loont en het biedt perspectief voor de rest van de week. Ook weet ik deze middag drie leuke schubkarpers op rij te vangen.

Zo komen we steeds meer richting het einde van de week. Voor mij geldt dat ik na wat aanpassingen de aanbeten die ik krijg allemaal weet te landen. Hoewel ik bij elke dril mijn hart vasthoud, lijk ik de juiste methode te hebben gevonden. ’s Avonds zitten we in de tent en spelen we 30 seconds en genieten we van een drankje. We maken vast wel wat meer lawaai dan normaal tijdens het visse, maar omdat we de enige aan de waterkant zijn, zijn we niemand tot last. Geregeld wordt er hard gelachen tijdens het spel en we vermaken ons goed. We kunnen de spelletjes vaak niet onderbroken afmaken maar dat is uiteraard een goed teken. Ook vanavond weer, mijn linker hengel, die zo nu en dan een vis oplevert, gaat af. Deze hengel geeft wel wat meer gewichtigere vissen en ook deze vis komt met elf kilo mooi op de lijst met 20ers. De vis heeft opmerkelijke vinnen, eerst lijkt het op oude beschadigingen maar als ik beter kijk die ik dan alle vinnen afwijkend zijn. De vis wordt weer teruggezet en het spelletje kan worden vervolgd.

Good times!

De laatste 48 uur krijgen we nog negen aanbeten tot 16 kg, maar de echt grote vissen laten zich niet meer zien. Gelukkig worden de meeste vissen wel geland want elke verspeelde vis is er een teveel en we hebben er deze week wel bovengemiddeld veel last gehad van lossers. De aanpassingen die we hebben gedaan om dit te beperken hebben effect. Voor mij zelf was de laatste nacht zelfs een blank, maar dat hoort er helaas ook bij. Simon en Ursula vangen nog even lekker door en pakken nog enkele mooie twintigers. Terugkijkend op de week kunnen we concluderen dat het een topweek was. Verbroken records, heel veel actie, prima weer en heel veel gezelligheid.  In totaal hebben we rond de 35 vissen gevangen waarvan acht 15+ met een topper van ruim 26kg. Lovely times!

We’ll be back!

In volle concentratie

Het water bevat een schitterend bestand aan karpers