Lac de chateau

Het is eind november als we plannen maken voor de volgende Frankrijktrip. De trip moet eind april plaats gaan vinden. Deze keer gaan we het anders doen, we gaan voor een week met twee stelletjes op pad. Thomas en Timira, Ursula en ik. Urs en ik hebben dit water al eerder bevist. We vingen die nacht in een paar uur tijd vier vissen, waaronder een dertiger en een mooie rijenkarper. Ursula ging met dubbele gevoelens naar huis, ze wilde dolgraag haar eerste twintigponder vangen maar dat is toen niet gelukt. Misschien dat het dit keer wel lukt, kan toch haast niet anders?

Voorbereidingen

De donderdag voor vertrek ben ik samen met Michel naar België gereden om een voorraad voer in te slaan. Het is heen en weer in totaal ongeveer 3,5 uur rijden, maar dan heb je ook wat. Honderd kilo boilies van Eddy Sterckx om precies te zijn, een hele achterbank vol. Tsja, als je er zo ver voor moet rijden kan je maar beter gelijk wat inslaan.

We nemen deze trip ongeveer 40 kilo mee, de rest is voor de Nederlandse wateren. Daarnaast nog tijgernoten en restjes boilies, waaronder scopex ’n cream van TTB. Een deel van de tijgernoten heeft Thomas al bereid, de rest gaat ongekookt en ongeweekt mee en bereiden we daar aan de waterkant, mocht het nodig zijn.

Het is eindelijk zo ver!

Eindelijk is het zo ver, vrijdagavond, alles gereed, iedereen klaar met werken en de auto’s volgeladen. Even een snelle boodschap doen voor wat eten en drinken onderweg en het is 19:45 uur als we vertrekken van de parkeerplaats van de Albert Heijn in Brielle. We willen uitgerust aankomen, dus hebben we besloten om in Luxemburg een hotel langs de snelweg te pakken en de volgende ochtend door te rijden naar Frankrijk. We rijden zonder te stoppen en zitten iets na 23:00 uur al aan de hamburgers bij de Burger King in Luxemburg. Daarna is het slechts 10 minuten rijden naar het hotel. We rijden nog even in een fuik van de Luxemburgse politie, maar gelukkig hebben we geen verboden dingen bij ons en we kunnen doorrijden. De volgende dag een ontbijtje en daarna snel weer de weg op voor de resterende kilometers. We komen aan bij het water en de eigenaresse begroet ons vriendelijk en enthousiast. We krijgen wat info van haar, de grote vissen die gevangen zijn in de voorgaande weken bijvoorbeeld. Ook krijgen we te horen dat het niet de makkelijkste week kan worden. De vis is klaar voor de paai, het is windstil en warm. Maar een visje vangen moet gewoon goed mogelijk zijn. We hebben een ruime stek dus we kunnen lekker ons gang gaan. We weten de weg en willen naar het water!

Tijd om te vissen

We rijden over het smalle weggetje richting de stek. Onderweg komen we een bekende van vorig jaar tegen: Piet uit Rotterdam met zijn gezin, aardige mensen. Eenmaal op de stek heeft iedereen het goed naar zijn zin. Het water ligt er prachtig bij. Tentjes opbouwen, hengeltjes voorbereiden. Lekker in de zon, het is goed warm. Helaas moeten er nog boodschappen gedaan worden, maar dat hoort er ook bij. Als ik alleen vis overleef ik op bier en knakworsten. Maar we willen het einde van de week halen zonder al te veel vitaminegebrek, dus moet er ook wat normaal eten gehaald worden. Voor wat de visserij betreft kunnen we onze lol op, genoeg verschillend voer en mogelijkheden om uit te proberen deze week. We zien in de arm voor ons regelmatig vis springen en ook een enkeling op het midden voor ons. We besluiten om niet het water op te gaan, maar de eerste 24 uur even het water af te tasten. Kleine voerplekjes en weinig voer. Gewoon even kijken wat er gebeurt, morgen het water op met de peilstok en dieptemeter. We werpen in waar de vis zich laat zien en varen een hengel uit met de voerboot. Voor deze week hebben we een screenhouse gekocht van Avid, ideaal. Kunnen we gezellig bij elkaar zitten, overdekt als het regent of koud wordt. We drinken wat en gaan de eerste nacht in. De eerste vis laat niet lang op zich wachten! De hengel uitgevaren met de voerboot komt rond 01:00 uur al tot leven, de dril verloopt zonder problemen en de vis wordt geschept, een snelle aanbeet is altijd lekker. Het is wel eens anders geweest!

Het is goed koud en het contrast met de temperatuur overdag is groot. Na de vangst de hengel weer ongeveer op dezelfde plek uitgevaren, hopelijk volgt de tweede aanbeet snel, Urs is aan de beurt nu. Het is net licht als de wekker afgaat, in dit geval de beetmelder. Urs drilt de vis en na een tijdje kan ik hem scheppen. Hoppa, da’s nummer twee. Een mooie kleine schubkarper is het resultaat.

Peilen en voeren

Het is vandaag warm, het is prachtig vakantieweer. Voor het vissen had een beetje wind erbij wel beter geweest. We hebben twee vissen op de kant binnen de eerste 24 uur en dat is altijd lekker, zo heb je in ieder geval al wat aanknopingspunten.  Beide aanbeten kwamen van rechts, maar wel op verschillende hengels, ook dat is gunstig. Thomas en ik gaan het water op om de bodem en het verloop in kaart te brengen.

Aan de overkant vinden we het punt waarop de bodem hard wordt, ongeveer daar heeft de voerboothengel vannacht gelegen. Een andere hengel gaat op die plek en mijn hengel schuiven we iets op, richting de vis in de arm. Ook deze op het hardere gedeelte van de bodem. De rechter stek waar de schubkarper op werd gevangen voeren we aan met boilies met de werppijp. We gaan niet met de boot de arm in, maar gunnen de vis daar op deze manier alle rust.

De rechter hengel besluit ik overdag anders te vissen. Een Ronnie rig gaat eraan met een pineapple pop-up richting de rechterkant. Een aardige afstand, maar de eerste worp is direct goed en de rig ligt op het ondiepe tegen de bomenrij, in het zonnetje. Deze hengel ligt nog geen 10 minuten op de steunen als hij al af gaat! Ik ben aan de beurt en pak snel de hengel, meteen mijn hand op de spoel om de vis te blokken. Hij scheert naar het midden van het water en de vis voelt goed, lome slagen, niet van koers te veranderen. Tijdens het scheppen wordt het vermoeden bevestigd, dit is een beste vis! We gokken “het zou wel eens een veertiger kunnen zijn”… we wegen hem en de weger geeft 19,8 kilo aan! Wat een vis!

Net onder de magische grens van 20 kilo, maar de vis is er niet minder mooi op. We zijn nog bezig met het maken van de foto’s wanneer één van de linker hengels afgaat. Ik laat de dikke vis in de sling zakken zodat we straks samen op de foto kunnen. Het is een kleiner exemplaar, maar Thomas is blij met zijn eerste vis van het water. Dit gaat lekker zo, want vlak na het terugzetten van de vissen loopt er al weer een hengel af aan de rechterkant, Urs drilt de vis vakkundig af en stelt haar PR scherp, haar eerste twintigponder is met 10,4 kilo een feit.

Na de foto’s en het opnieuw scherp leggen van de hengels, haast ik me naar de camper van Piet. Studio sport kijken, we weten niet wat Feyenoord heeft gedaan en we zitten nog in de race voor de titel, sterker nog, we staan sinds dag één bovenaan. Worden we dan eindelijk weer eens kampioen?? We kunnen opgelucht ademhalen, 010 wint en 020 laat punten liggen in Eindhoven.  Het was al een mooie dag, maar het is nu echt een topdag. Ik ben op de fiets van de buren, een kloteding zonder versnellingen en met zachte banden. Ik heb een paar biertjes op en het is warm, ik trap me een ongeluk door het grind de heuvel op. Rood aangelopen en bezweet kom ik terug bij de stek en alsof het zo had moeten zijn loopt er direct een hengel af waarvoor ik aan de beurt ben, alsof de vis even op mij heeft gewacht!? Timing is alles, blijkbaar. Ik kan mijn geluk niet op deze dag, weer een dikzak. Deze keer op de voerbootstek, voorzien van een mix van tijgernoten, hennep, pellets en liquid tuna van CC Moore. Aan de hair twee tijgernoten met een stukje kurk erin om het geheel uit te balanceren zodat het nét zinkt. Deze dikzak is met ruim 18 kilo ook weer een mooie hoge dertiger!

De nacht van de meerval

Na de hoge dertiger is het rustig gebleven tot het donker. Toen ontwaakte de meerval blijkbaar, Urs vangt een kleine meerval en vindt het geweldig, ik snap er geen reet van want ik vind het maar lelijke beesten. Ik wel er best één vangen, maar dan wel gelijk zo’n grote het liefst. Vlak daarna vangt Thomas een groter exemplaar. Ze vallen voor de squid boilies van Stercx, op het midden van het water.

Na nog een meerval voor Thomas net voor middernacht zoeken we allemaal de stretchers op, het is nog maar april en ’s nachts is het erg koud. De vissen hebben er in ieder geval geen last van, want die nacht krijgen we nog vier aanbeten. Eerst vangt Thomas een mooie hoge twintiger en een uurtje later vangt Urs een fraai beschubte spiegel.

Het is inmiddels weer mijn beurt en als ik om vijf uur naar buiten moet voor de volgende aanbeet, ben ik blij dat ik met al mijn warme kleren aan ben gaan slapen. Iedereen blijft lekker warm op z’n stretcher liggen en ik vind het prima, ik vis vaak alleen en red me wel. Het schepnet en de sling zitten vastgevroren aan elkaar en aan het gras, maar eenmaal in het water ontdooit het direct. Ik zet een mooie verrassing op de foto, een perfecte rijenkarper gaat op de foto met de zelfontspanner waarna ik hem terugzet. De meeste vissen komen van de tijgernotenstek aan de overkant, deze stek varen we uit met de voerboot. Als ik het voerluik van de boot open wil doen, breken de magneetjes af omdat het klepje vastgevroren zat. De voerboot kunnen we helaas niet meer gebruiken. Ik werp de rig terug naar de stek, in het donker, waarschijnlijk in het zachte bodemgedeelte. Bijvoeren is niet mogelijk zonder boot of voerboot. Jammer, maar het positieve is dat we zo gelijk kunnen kijken of de vis ook in de zachte bodem aast. Ik kruip tevreden terug in mijn slaapzak en hoop nog een beetje slaap te pakken.

Timira is aan de beurt

Thomas is de eerste die de volgende ochtend met een kromme hengel in zijn handen staat, gevolgd door Urs een paar uur later. Na de rijenkarper hebben we gelukkig nog een paar uurtjes slaap kunnen pakken. Inmiddels is het weer lekker warm en we genieten in het zonnetje. Tot nu toe gaat het prima zo, het is pas maandagochtend en we hebben al 15 aanbeten gehad. En we hebben geen enkele vis verspeeld, dat is altijd lekker. Bij het vangen van de eerste twee vissen merkten we op dat de vis redelijk sterk is en veel kopschudt en rolt. We zijn toen van haken met een rechte punt afgestapt en overgegaan op klauwhaken (Korda wide gape). Dit blijkt een goede keuze, want alle andere vissers op het water klagen over het verspelen van veel vissen! Gelukkig blijft die ellende ons bespaard, het verspelen van een grote vis kan diepe littekens achterlaten op de ziel van een karpervisser.

Op het warmst van de dag is er weinig actie, het is windstil en de vis ligt achterin de arm te zonnen.  Zelfs de Ronnie rig met pop-up levert geen vis meer op deze middag. De voerboot is weer gerepareerd met secondelijm dus de meest productieve hengel kan ook weer exact op de juiste plek teruggelegd worden. Het knoopje van het markerelastiek op de lijn geeft precies aan of de juiste afstand behaald is, ideaal op grotere afstanden!

’s Avonds rond 19:00 uur is het direct raak op de topstek, uitgevaren met de gerepareerde voerboot. Op deze stek maak je dus duidelijk het verschil wanneer je net op het hardere stuk ligt. Na deze vis ligt deze hengel net op zijn plek als er gelijk nóg een vis vanaf komt. De eerste is een prachtige spiegel voor mij en de tweede een kleinere schubkarper voor Urs.

Na het terugzetten van de schubkarper, verander ik de meest rechtse hengel. De Ronnie rig gaat er weer af en de semi-stiff met klauwhaak gaat er weer aan en ik werp hem in op de aangevoerde stek op het midden. Hopelijk gaat deze stek nog lopen, tot nu toe kwam hier alleen de eerste nacht een vis vanaf. Ik ben benieuwd hoeveel vis er te vinden is in de arm en ga gewapend met polaroidbril op pad, het is erg zonnig en windstil dus de vis moet goed te zien zijn. Eenmaal daar zie ik veel vis, zonnend op het midden en zwemmend onder het kantje voor mijn voeten.

Vissen wordt een uitdaging hier tussen de begroeiing, maar misschien dat ik het nog een keertje overdag probeer met de pen. De avond blijft verder rustig en het is al nacht als we getuige zijn van Timira die een vis aan de lijn heeft. Het is haar eerste van de sessie dus dat is altijd leuk. Het is geen monster en de dril verloopt zonder problemen. Later in de nacht vang ik nog een goeie vis, wederom van de topstek.

Wéér een PR voor Urs

Jaja, het is zover. We worden wakker rond 8 uur van een aanbeet, Urs staat te drillen en het gaat om een goeie vis. De dril verloopt probleemloos en Urs mag met haar eerste 15 kg vis op de foto!

 

Thomas heeft een plek onder het eigen kantje aangevoerd met pellets en blikmais en legt daar een extra hengeltje uit met een Ronnie rig en mais pop-up. Het duurt niet lang voordat deze hengel een teken van leven geeft, alleen zwemt de vis helaas direct naar een tak onder water. Geen lijnbreuk, maar wel een geloste vis helaas, we zullen nooit weten of het een dikkerd was. De langverwachte regen is inmiddels begonnen, volgens de weerberichten zou dit een omslag in het weer betekenen voor de rest van de week. Dat is altijd een goed teken, zo blijkt ook nu, we vangen een reeks van vijf vissen voordat het donker wordt. De eerste is voor Thomas, wederom een kleinere vis. Het zit Thomas helaas niet mee als het om het vangen van de zwaardere vissen gaat, om en om vissen blijft toch altijd weer een loterij. We varen de hengel opnieuw uit, hij ligt nog net op de steunen als de lijn strak gezwommen wordt! Timira is aan de beurt en ze weet een mooie dertiger te vangen.

Waar het aan ligt, ligt het aan, maar de weersomslag doet het vangen van dikke vissen goed! Want in de stromende regen komen daarna nog twee dikke vissen op de kant binnen een uur tijd. Ursula vangt een dikke vette two-tone van maar liefst 19,2 kg!! De derde keer deze week dat ze haar PR scherper stelt, en hoe..

Ik ben aan de beurt nadat Ursula de dikke two-tone terugzet, maar ik hoef maar heel even te wachten voordat de andere hengel, de Ronnie rig, weer afloopt. Ik dril de vis en voel direct dat het om een goeie vis gaat. De vis voelt log. De slagen die het beest maakt zijn loom en de vis is amper van richting te veranderen. Ik voer de druk goed op en de vis scheert naar het midden van het water, weg van de overhangende takken. De dril duurt best lang, maar verloopt verder zonder problemen. Wanneer de vis geschept wordt is het duidelijk dat het weer een dikkerd is! Tijdens het wegen wordt dit bevestigd, met 21 kg is het de zwaarste vis tot nu toe!

Na de reeks dikke vissen van vandaag sluiten we af met een kleinere vis, precies wanneer Thomas weer aan de beurt is. We gunnen Tho de volgende vis, hopende dat het een dikkerd mag zijn. We maken de keuze om de hengels binnen te draaien en voeren de stekken aan. Alle kleding is nat en het gaat de hele nacht regenen, dus laat de karpers maar lekker eten vannacht.

Veel regen

De weersvoorspellingen waren juist, heel veel regen. Gelukkig hebben we de Avid tent bij ons en kunnen we lekker droog zitten, normaal gesproken met dit weer is het heel de dag stretcheren, heeft ook wel wat maar dit is een stuk gezelliger. We hebben ’s ochtends de hengels weer gepositioneerd, de vis heeft heel de nacht vertrouwen op kunnen doen zonder lijnen in het water. De eerste vis komt wederom van de topstek. Gisteren voor het slapen gaan is er 3-4 kilo voer opgegaan, dat is dus in ieder geval weggevreten. De vis voor Thomas is, hoe kan het ook anders, geen grote. Maar misschien wél de mooiste vis van de week en dat is ook wat waard!

Het duurt ons wat lang voor de eerste aanbeet zich voordoet en met de topstekhengel op de kant veranderen we direct het een en ander aan de tactiek. We schuiven de hengels allemaal een plekje op richting de vis en één hengel varen we zo ver mogelijk de arm in met de voerboot. Voor het donker vangen we nog drie vissen: een mooie dikke 18 kilo vis voor Timira, een kort spiegeltje voor Urs en ikzelf vang daarna een mooie twintiger, net als de zon achter de horizon vertrekt.

 

Het regent veel en soms erg hard. Dan wordt duidelijk dat het best lastig droog blijven is als je gaat vissen zonder dat iedereen een voltallige visuitrusting heeft. Na elke vis waadpak wisselen met degene die aan de beurt is. Zodra waadpakken ook van binnen nat zijn, is het eind zoek, dan blijft niks meer droog. Blijkbaar is de vis de regen ook zat en de aanbeten lopen sterk terug. De komende vissen zijn voor Thomas spreken we af, we hopen zo dat hij nog een mooie dikke vis kan vangen.

Een kleinere schub en een spiegel in de twintig pond zijn voor Thomas de afsluiters en Urs vangt ook nog een mooie twintiger.

Tevreden naar huis

We krijgen de laatste twee dagen geen actie meer. We moeten het doen met vage piepjes en halve runs, erg vreemd. Maar met 30 gevangen karpers kijken we terug op een geslaagde week. Het is vrijdagmiddag, droog en zonnig en de weersverwachting is niet al te best voor komende nacht en zaterdag, dus besluiten we om droog in te pakken, wat te eten in het nabij gelegen plaatsje en naar huis te gaan.

Voor ons was dit de eerste keer om op deze manier te vissen, een week met de dames erbij. En het is prima bevallen. Gelukkig zijn ze bereid om wat luxe en comfort op te geven en hebben ze  er totaal geen moeite mee om een week aan de waterkant te bivakkeren, ideaal en voor herhaling vatbaar!!

Simon Verver.