Short story: Poldergeweld!
We gaan terug naar het water waar het allemaal voor mij begonnen is, het water dat mij besmette met het karpervirus. Van jongs af aan heb ik altijd veel met de vaste stok gevist en met de spinhengel ging ik fanatiek achter snoek en baars aan. Een lange tijd had ik geen interesse in het (statisch) vissen achter de hengels. Ik was liever lekker in beweging op zoek naar de roofvissen.
Op een dag vroeg mijn maatje mij mee te gaan karperen met de piepers op een van onze vele polder wateren. Na nog geen uur kreeg ik een snoeiharde aanbeet en werd bijna mijn hengel van de steun getrokken. Niet zo handig als je en vergeten bent je pieper aan te zetten en ook de baitrunner nog dicht stond… Gelukkig mocht ik niet veel later een prachtige en zeer sterke schubkarper landen. Vanaf die tijd was ik verkocht en begon het karpervirus zich te ontwikkelen.
Het zomersucces:
Jaren later en menig karpers rijker ben ik weer aan hetzelfde water. Nu inmiddels met een stuk meer ervaring. Het betreft een lang polderstelsel met stromend water. Het bestand bestaat voor het grootste gedeelte uit lange, slanke en zeer sterke schubkarpers. Sinds de eerste sessie heb ik meerdere mooie schub- en spiegelkarpers weten te strikken. Zelfs een prachtige rijenkarper zat er tussen al het schubgeweld.
Ik loop langs het water om een geschikte stek te gaan aanvoeren de komende week. Ik ga een nachtje vissen met een goede vriend die al lang niet meer achter de schubben aan heeft gezeten. Al snel zie ik een paar mooie schone zandplaatjes en 2 schubs zwemmen. Dit moet hem gaan worden. Ik maak een strook van tijgernoten en pellets over de hele breedte van de sloot. Aan de rechterkant maak ik nog een stek met alleen boillies. De komende 4 dagen zal ik de stek dagelijks voorzien van voer. Met de dag stijgt het vertrouwen, want na de tweede dag voeren liggen er al een stuk of zes vissen op de voerplek. De vierde en laatste voerdag kom ik bij het water en is het werkelijk één grote stofwolk op de stek. Dat moet helemaal goedkomen dus.
We spreken de dag erna af om rond 16.00 uur aan het water te zijn. Aangezien het een vrij smalle sloot is, besluiten we om samen met 2 hengels te vissen. We kijken voorzichtig op de voerstek en zien flink wat vissen zoeken naar het voer. We gooien er gelijk een paar flinke scheppen tijgers en pellets op om ze aan de praat te houden. Ook zien we 2 dikkere schubs tussen de vissen uit steken. Snel de hengels erin en het wachten kan beginnen! We vissen met een combi-rig of een recoil-rig op de linker stek. Er staat een beaasde hengel klaar zodat we direct na het scheppen de andere hengel op de stek kunnen leggen. Aangezien de vissen hier zeer sterk zijn en er redelijk wat wier staat, kies ik voor een widegap haak en lichte loodjes.
Nog geen kwartier nadat de hengel ligt gaat de eerste vis er vandoor. Heerlijk, snel succes met een volle fluiter! We hebben afgesproken om bij elke aanbeet direct bij te voeren, zodat de andere vissen door blijven azen. De tactiek blijkt te werken, want de andere vissen azen rustig door.
Tussen 17.00 uur een 23.00 uur vangen we 9 vissen. Het gaat dus goed los. We vangen beiden een dikke schubkarper van 13,2 en 13,5 kg en ons geluk kan niet meer op. Prachtig, die donkere kleuren in het middagzonnetje. Opvallend is dat alle aanbeten van de hengel op de tijgernootstek komen. De bollen worden compleet genegeerd.
Na al dit geweld is het tijd om de stretcher op te gaan zoeken en uit te rusten. We kiezen ervoor om weer een paar kilo voer op de stek te gooien en van 00.00 tot 06.00 de hengels eruit te laten en lekker te gaan slapen.
De wekker gaat om 06.00 uur en ja hoor, de vissen zijn er nog steeds. Snel de hengels weer in en nog even terug op de stretcher. Het loopt niet meer zo hard als de avond ervoor, maar binnen het uur volgt vis nummer 10. Het is duidelijk te voelen dat de armen de avond ervoor hard gewerkt hebben met al het drilgeweld.
Het zijn stuk voor stuk mooie, donkere vissen die een geweldige sport geven. In de ochtend vangen we er in totaal 4 vissen bij. Hiermee is de social meer dan geslaagd!
Thomas Kaslander
