Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Eind 2016 ben ik verhuisd, dit betekent naast een nieuw huis ook nieuwe visgronden. Aan de ene kant heel erg spannend maar aan de andere kant ook weer lastig. Ik weet hier weinig tot niks van bestanden of stekken. Het is hier helemaal opnieuw beginnen, maar gelukkig wel met de ervaringen die ik in de jaren heb opgedaan.
De laatste weken ben ik vooral op Google maps aan het zoeken geweest, ook heb ik al een aantal wateren bezocht om ze in het echt te bekijken. Water is er genoeg in de buurt, ik zou er bijna keuzestress van krijgen.
Op twaalf februari maak ik de eerste uurtjes van het jaar op een vaart op nog geen minuut lopen van mijn huis. Deze vaart staat hoog op mijn lijstje om vaker te bevissen maar het is niet een “even wat vissen vangen” water. Het is onderdeel van een enorm plassencomplex waar ik van horen zeggen heb, dat het bestand er niet bijzonder groot is. Ook is er weinig info op internet te vinden, dat is op zich niet erg. Meestal zijn dit ook rustigere wateren qua vissers en gezien de grootte van het water is de kans groot dat er vissen zwemmen die de moeite waard zijn.
Voor mijn eerste sessie kies ik een brug uit, hopelijk is dit een winterholding en val ik met m’n neus in de boter. Ik leg een chod montage met een gesoakte popup in het midden van de vaart net onder de brug. Voor mijn tweede hengel heb ik gekozen voor single boilie met een klein pva zakje. Als rig gebruik ik hier een kort soepel onderlijntje met een longshank haakje. Mocht er vis liggen dan hoop ik ze met wat attractie over te halen om te azen. Veel honger zullen ze niet hebben met deze temperaturen.
Mijn nieuwe tas kan ik makkelijk als rodpod gebruiken.
Ik speur het water af naar teken van leven. Kleine belletjes of misschien wel een flank, maar de vissen laten zich niet zien. Aan de andere kant van de brug wordt zo nu en dan brood gevoerd aan eendjes, volgende keer eens aan de andere kant proberen. Dit soort plekken zijn vaak ook goede visstekken. Ook de karper is niet vies van zo’n makkelijke snack.
Na een uurtje of twee zakt de zon weg achter een gebouw en voel ik weer gelijk dat het winter is. Ik vind het mooi geweest voor deze keer. Zoals verwacht viel ik niet met m’n neus in de boter maar heb weer even lekker gevist. Thuis op de bank vang je sowieso niks. Op naar een jaar vol met nieuwe wateren en hopelijk mooie vissen.
Michel Kempers
